Degustacja

Jeśli jesteś w tej materii nowicjuszem, nie upodabniaj degusta­cji do zgadywanki, w której trzeba rozpoznać markę i rocznik. Degustować to postawić w stan najwyższej gotowości wszyst­kie swoje zmysły, aby móc się delektować jakością wina, aby dostrzec jego kolorystykę, wchłonąć zapach, połechtać podnie­bienie. Degustacja to trzy kolejne etapy: obejrzeć, powąchać, posmakować.

Aspekt wizualny

Górna część wina nalanego do kieliszka nazywa się dyskiem. Świetlistość płynu świadczy o jakości wina, zwłaszcza jeśli chodzi o wina białe. Świetlistość jest dla wina tym, czym szlif dla diamentu. Możesz ocenić wino spojrzeniem do środ­ka kieliszka lub w płaszczyźnie poziomej, patrząc przez szkło.

Trzymając kieliszek za nóżkę, podnieś go na wysokość oczu, aby z jednej strony ocenić klarowność i przezroczystość wina, a z drugiej, jego kolor i intensywność, czyli, inaczej mó­wiąc, jego suknię.

Jeśli chodzi o podstawowe kolory, to trzeba przede wszyst­kim pamiętać, że czerwone wino nie jest robione z ciemnych winogron, że białego wina nie otrzymuje się wyłącznie z bia­łych winogron i że wino różowe nie jest mieszanką wina czer­wonego z białym (z wyjątkiem szampanów). Bo faktycznie, je­śli zgnieciesz w palcach dowolne winogrono, uzyskany płyn będzie bezbarwny.

Pojedyncze winogrono składa się z trzech części: skórki, miąższu i pestek. Tak naprawdę substancje barwiące znajdują się tylko w skórce. Gdy sok i skórki fermentują razem, otrzy­mamy wino czerwone. Jeśli pozostawimy do fermentacji sam sok, uzyskamy wino białe, nawet wtedy, gdy ten sok pochodzi z czerwonych winogron. I wreszcie, wino różowe otrzymuje się bądź poprzez wytłaczanie winogron o czerwonej skórce, bądź poprzez osączanie po krótkiej, kilkugodzinnej maceracji. W tym ostatnim przypadku winogrona są poddawane winifikacji, jak przy winach czerwonych, a gdy sok osiąga różowy ko­lor, oddzielany jest od skórek.

Suknia wina daje wskazówki co do jego wieku i szczepu winogron, z jakiego pochodzi.

• Jeśli białe wino jest bardzo jasne, z zielonkawymi reflek­sami, to znaczy, że jest młode. W miarę starzenia się, przyjmuje kolor słomkowy, a później złocisty. Wina li­kierowe mają ten złocisty kolor już od początku; w mia­rę starzenia się przyjmują kolor miedziany.
• W młodym winie czerwonym można dostrzec fioletowe refleksy, które wraz z upływem czasu przybierają barwę ciemnoczerwoną, rubinową i purpurową.
• Jeśli chodzi o wino różowe, to ma ono całą gamę odcie­ni różu: od bardzo bladego do różu z odcieniem poma­rańczowym. Raz jest to barwa łuski cebuli, raz łososio­wa, a raz ruda…

Po zbadaniu sukni wina zakręć lekko kieliszkiem. Zauwa­żysz, że ociekające po szkle wino tworzy łezki lub nóżki, któ­re świadczą o zawartości alkoholu.